پروتکل ها در رمزنگاری و بلاکچین چیست؟

پروتکل‌ رمزنگاری : حتی اگر تازه‌وارد رمزنگاری نشده باشید، احتمالاً با اصطلاح «پروتکل» روبرو شده‌اید؛ بنابراین، پروتکل‌ها چه چیزی هستند و چرا مهم می‌باشند؟ با گسترش اکوسیستم ارز رمزنگاری‌شده که دارایی‌ها و مبادلات بیشتری را شامل می‌شود، پروتکل‌ها از برجستگی و اهمیت بیشتری برخوردار شدند. در صرافی کوینکس ، ما به چگونگی قرار گرفتن پروتکل‌ها در داستان بلاک چین خواهیم پرداخت که شامل موارد زیر است:

c که نحوه عملکرد ارز رمزنگاری‌شده را تعیین می‌کند. در اصل این برنامه است که پایه نرم‌افزار هر شبکه مشخصی را تشکیل می‌دهد. یک پروتکل را به‌عنوان مجموعه قوانینی در نظر بگیرید که به نهادها امکان برقراری ارتباط و انتقال اطلاعات را می‌دهد. پروتکل‌ها مخصوص ارز رمزنگاری‌شده نیستند. آن‌ها در بسیاری از نقاط وجود دارد.

در اینترنت، پروتکل‌ها وب‌سایت‌ها را قادر به عملکرد می‌کنند. رایج‌ترین پروتکل‌های اینترنتی HTTP و HTTPS هستند – اگرچه ممکن است TCP / IP و SMTP را نیز مشاهده کنید. این پروتکل‌ها کدهای اساسی هستند که به همه برنامه‌های اینترنتی اجازه می‌دهد تا اجرا شوند. فیس بوک، آمازون، توییتر، گوگل، نتفلیکس، وب‌سایت‌های بانکی، وب‌سایت‌های خبری – تقریباً هر وب‌سایتی که استفاده می‌کنید با یکی از این پروتکل‌های اینترنتی کار می‌کند.

بنابراین پروتکل چیست؟

مانند اینترنت، ارزهای رمز پایه نیز دارای پروتکل هستند. هر ارز رمزنگاری‌شده – بیت کوین، اتریوم، XRP – پروتکل متمایز خود را دارد. پروتکل‌های ارز رمزنگاری‌شده فقط به عملکرد چند برنامه اجازه می‌دهند. پروتکل‌ها امنیت و دسترسی به بلاک چین را فراهم می‌کنند. در حالت عادی، ما باید به یک بانک اعتماد کنیم تا صحت حساب بانکی خود را حفظ کنیم و اطمینان حاصل کنیم که پول ما «مضاعف خرج نمی‌شود». این مدل مدیریت مالی متمرکز به‌صورت سنتی می‌باشد؛ اما در دنیای غیرمتمرکز زنجیره بلوک یا بلاک چین، امنیت توسط پروتکل فراهم می‌شود که امکان ارتباط داده‌ها را فراهم می‌کند.

با رشد دنیای دیجیتال، ما به سازمان‌های بیشتری اجازه داده‌ایم که داده‌های ما را در اختیار داشته و به آن‌ها دسترسی داشته باشند. ما در بسیاری از وب‌سایت‌ها چندین حساب کاربری داریم و همچنین اطلاعات کارت‌بانکی خود را در بیشتر سایت‌ها ثبت کرده‌ایم. داشتن داده‌های شخصی در بسیاری از مکان‌ها، حفظ صحت داده‌های ما («مثل رمز عبور ایمیل») را دشوار می‌کند و در صورت هک شدن، داده‌های ما را آسیب‌پذیر می‌کند. پروتکل‌های ارز رمزنگاری‌شده به کاربران امکان مدیریت داده‌ها را می‌دهند.

آن‌ها به افراد اجازه می‌دهند تا در پروتكلی كه می‌توانند برای پرداخت هزینه خدمات و انجام معاملات مالی در وب‌سایت‌های دیگر استفاده كنند، یك حساب – یا كیف پول – ایجاد كنند. امنیت و هویت منحصربه‌فرد این برنامه‌ها در سطح بنیادی آن در پروتکل قابل انداز گیری می‌باشد. این بدان معناست که شما داده‌های منحصربه‌فرد خود رادارید و از قدرت و امنیت بیشتری به انواع کالاها و خدمات دسترسی دارید.

پروتکل‌های ارز رمزنگاری‌شده

پروتکل‌ رمزنگاری : تفاوت کلیدی بین پروتکل‌های ارز رمزنگاری‌شده و پروتکل‌های اینترنتی این است که پروتکل‌های ارز رمزنگاری‌شده معمولاً به یک تا چند برنامه امکان عملکرد می‌دهد درحالی‌که پروتکل‌های اینترنتی بسیاری از برنامه‌ها را برای اجرا فراهم می‌کند. به همین دلیل پروتکل‌ رمزنگاری‌شده را چربی می‌نامند: که برنامه‌های کاربردی بسیار کمی روی آن‌ها اجرا می‌شود. پروتکل‌های اینترنت نازک هستند: آن‌ها هزاران و هزاران – حتی میلیون‌ها برنامه را که روی آن‌ها اجرا می‌شود، دارند.

نمونه‌هایی از پروتکل‌ های رمزنگاری

پروتکل‌ بیت کوین

پروتکل‌ رمزنگاری : بیت کوین شناخته‌شده‌ترین پروتکل ارز رمزنگاری‌شده است. بیت کوین یک سیستم نقدی نظیر به نظیر است که افراد را قادر می‌سازد بدون هیچ شخص ثالث قابل‌اعتماد (یک بانک) با یکدیگر معاملات مالی انجام دهند. این پروتکل امکان معاملات غیر برگشت‌پذیر را فراهم می‌کند و از هرگونه هزینه مضاعف جلوگیری می‌کند. فن‌آوری‌هایی که بیت کوین را به بک ارز دیجیتال موفق تبدیل می‌کنند هش، امضای دیجیتال، رمزنگاری با کلید عمومی، استخراج P2P و اثبات کار آن می‌باشد.

پروتکل‌ اتریوم

Ethereum با بیت کوین متفاوت است زیرا خدمات اولیه آن از طریق قراردادهای هوشمند است، برنامه‌هایی که با دخالت اندکی از اشخاص ثالث اجرا می‌شوند و رجیستری از بدهی‌ها و بازارها را ذخیره می‌کنند درحالی‌که امکان جابجایی وجوه را نیز فراهم می‌کنند.

ریپل

Ripple – که واحد پولی آن XRP است – بستری است که در سال 2012 راه‌اندازی شده است. عملکرد اصلی آن این است که به بانک‌ها، ارائه‌دهندگان پرداخت و مبادلات دارایی دیجیتال امکان ارسال پول در سطح جهان را بدهد.